Os arquitectos
Pablo Tomé e Idoia Camiruaga veñen de presentar unha aplicación web para que os
amantes de Compostela podan visualizar unha fortificación que se fosilizou no
trazado.
Convento de San Agustín (1915)
A nosa cerca
tardomedieval non é moi semellante á romana de Lugo. Ademáis da función
defensiva,non imporía moito unha barreira de mampostería ,actuaba como control
tributario.Rodeada dun amplo foso tería unha altura
interior de cinco metros e un grosor de dous e medio. As casas
intramuros de Compostela, estreitas e mal iluminadas, estaban feitas de madeira
ata que no XVII empeza a empregarse a pedra que hoxe coñecemos e veneramos.
O valo nace no
século XI e mantense estable ata o tempo dos Católicos. Dende entón se construe
e reconstrue continuamente, coma as costuras de Penélope mentres espera o
regreso de Ulises; este feito doumentouno Antonio Rosende. En 1750 Compostela
tentaba crecer é o cinto era un
impedimento.No XIX o desmantelamento é total, tónica que é habitual noutras
urbes.
Pero aínda hoxe a
améndoa actúa coma unha membrana psicolóxica. Hai moitos fieis que pululan a
cotío polos seus miolos pero outros santiagueses case non se deixan ver por
alí. ¿Non sí? Un encerro semellante o que evoca luis Buñuel no seu Ángel Exterminador.
No hay comentarios:
Publicar un comentario