Presidente Quinteiro

Antonio Quinteiro fala da súa aposta polo Compos no Foro "SD Empresarial"

   O apelido materno é Canedo. Como se acechase alonga sombra do antigo presidente. Colleu o equipo nas catacumbas da lei concursal e refundouno. “O Campus Stellae non tiña estructura de clube. Recuperamos o nome e o patrimonio do Compos, os seus trofeos”. Aínda que atopou sopresas desagradables “Non esperaba as débedas ocultas que había ahí. Os xogadores levaban sete meses sen cobrar; só o fixeran os tres primeiros”.

   “Queríamos recuperar a ilusión da cidade”. Pero tras dous ascensos para afastarse de Preferente aínda son poucos os fieis en San Lázaro. Láiase pola pouca concorrencia. “Ó Depor a afección non lle deu a espalda cando baixou. Ó Celta lle custou recuperar a súa masa social. Aquí será porque hai frío aí arriba”. En troques “sempre recibimos un cariño cando imos por aí fora; e o que nos falta na casa”.

   “Compromiso, traballo e dedicación. Hai que durmir menos horas pero da satisfacción”.  Tivo que deixar de xogar ó fútbol. “Ata os 47 anos o facía duas veces por semana” afirma o que fora xogador das categorías inferiores do Compos.  Os que fan deporte adquiren uns valores especiais; estes “loitan por un obxectivo e esa intensidade se transmite a nivel empresarial”. El é proactivo por narureza. “Se teño unha avaría na casa e non poden vir, collo a ferramenta e o fago eu”.   “Son decidido, competitivo e me gustan os retos".

   Este ano a situación deportiva necesita dun pulo. “Os 90 minutos deportivos se convirten en sufrimento”. É quen de confesar o seu debe. “Non renovar a Fredi o ano pasado aínda que non gañábamos fora da casa”. O adestrador escoita hierático nas últimas ringleiras xunto aos seus pupilos.

  “No partido de homenaxe a Angrois non conseguimos resposta do Dépor pero desde a chegada de Tino estamos máis cercanos. Temos que ser o fillo consentido do Celta e Dépor”. A lo menos esa amizade xa logrou os primeiros froitos. Conseguiuse a cesión do prometedor Bicho.