Estereotipos de Xénero

*Primeira ponencia das Xornadas de Igualdade de Xénero de Ames (16-XI -2017)

   Ana Torres Jack gañou o combate. A princesa rosa e o guerreiro azul pediron clemencia.

   As mulleres ,a pesar de incorporarse ao mercado laboral, adican dúas horas máis ás tarefas do fogar. Tamén asumen máis responsabilidades no coidado de persoas dependentes. Nun mesmo posto de traballo, especialmente nos máis cualificados, elas cobran ata un 24% menos.

   As expectativas desde o nacemento son ben distintas. No cuarto das nenas, cun amplo fondo de armario, poñemos espellos dando a entender que a imaxe é importante; nas habitacións deles temáticas de acción e os facemos socios dun clube de fútbol. Facemos o buraco na orella das rapazas aínda que lle doa porque “para estar guapa hai que sufrir”.

  A mercadotecnia dos xoguetes está dicotomizada.Tutús,maquillaxe e elementos para o coidado para as femias. Balóns,coches,superheroes e xogos de inxenio e construción para os varóns.

   Hai hipersensualización da infancia por exemplo na publicidade. Acaba por acortarse este período.Venden suxeitadores con recheo para nenas de oito anos.Asóciase a beleza con artificiosidade. Nas beaty partys fan peiteados,as cellas,a manicura...No desfile os pais elixen as raíñas.

  

   As películas para adolescentes e Disney transmiten valores inadecudados. Son celosas. Sálvanas cun bico…  Amelia Varcácel dicía que estaban sometidas á Lei do Agrado.  “E case imposible ver unha presentadora de pelo cano. Algunhas entrevistas de Pablo Motos son noxentas”. Os estereotipos dos videoxogos son perigosos.Elas van en bikini e son case decorado de fondo.  As letras de reggaeton están cheas de violencia e machismo. Elas son un mero obxecto sexual. 

   A cuarta verba máis tecleada polos adolescentes é sexo e a sexta pornografía.  Este xénero, con clixés como a muller sumisa e indefensa, crea fantasías nas persoas que rematarán en frustacións e decepcións. Neste eido o sexo está disociado da tenrura e afectividade.

   “Vexo retrocesos, sobre todo na adolescencia, na igualdade entre homes e mulleres ”. Nas relacións de parella as estatísticas meten medo.  Un 73% cren que os celos son unha expresión de amor. O 60% recibiu insultos por parte da súa parella. Xulgaron a 162 menores por violencia machista no ano 2016. Abundan os casos de control no teléfono móbil, no xeito de vestir…     Un estudo demostrou que as nenas a partir dos seis anos cren que son menos intelixentes ca eles. Moitas mozas acaban facéndose cortes en muslos e brazos por mor do sufrimento.

   A familia ten que previr estas desigualdades. Os micromachismos están presentes. Hai quen di que o perfil do maltratador é “un home, varón e de sexo masculino”. Calquera.

   Hai estratexias para educar en igualdade. Os pais deben ser figuras de referencia. Nunca ambivalentes. Combatamos o sobreesforzo das mulleres que merma o seu tempo de lecer. Merquemos xoguetes non sexistas. Inscribamos os cativos en deportes sen estereotipos.  Fomentemos un pensamento crítico e reflexivo. Darlle valor a educación emocional. Non podemos formar nenas pasivas e nenos agresivos senón empoderalas. Non se pode deixar a educación sexual só en mans de terceiros.

   Avanzamos moito. “A miña avoa quería ser a primeira de A Coruña en sácalo carné de conducir pero tivo que pedirlle permiso o seu home e por iso non o logrou”.Pero queda moito camiño. Coa meninxite morre menos xente que co machismo.  Van 908 mulleres asasinadas polas súas parellas ou antigas parellas nos últimos quince anos; na última década mataron a 45 nenos. “Aí é onde tempos que poñer a vacina”.