Xerardo Estévez e Gallego Jorreto explican a súa idea de cidade.
Dous arquitectos de
renome aterrizaron no Gaiás. Jorreto tenlle“un gran respecto a Eisenman pero a
súa arquitectura non me interesa nada“. O de Carballiño queixase da falta de
funcionalidade e comodidade do complexo e da reverberación do auditorio. Xerardo
Estévez eloxia que a Cidade da Cultura teña una arquitectura orográfica que
complementa un monte que pertencera á Caixa de Aforros da Coruña. Copiar o
rueiro da améndoa foi unha idea conservadora. Cre que se aplican a conexión coa
autopista o volumen de visitantes a Compostela será menor.
O alcalde chegou ó
concello no 79. “Non tiñamos nada de caste; éramos xenerosos,
dialécticos, emprendedores, con ganas de recuperar o pasado… Aínda sonaban
tambores militares”.
“Os escritores
fixeron máis pola cidade que os urbanistas”. Admira a Baudelaire, Whitman, Dickens ou Platón, “aínda que ten
loucuras sobre a gobernación”.Cada urbe necesita un relato.
“Santiago é a
cidade que mellor manexa a topografía do mundo”.A vexetación que afeaba a
Catedral era “verdinegra”para Valente e“parduzca”segundo Rosalía.“Torrente e
García Bodaño chegan á alma de Compostela”.A zona vella hoxe está salvada. Pero
non hai caer en iniciativas como “o Zara de turno, hoteis con encanto ou
aparcamentos turísticos. Eso é chuvia miúda”.
“Compostela é
vangarda e sosego”, a urbe que amou e odiou Lutero. Estévez gábase de que o
Auditorio de Galicia e o Campus Norte deron pulo ó Polígono de Vite. Álvaro
Siza foi o arquitecto axeitado para Bonabal. O luso dicía que so había que
“pasar a vasoira”. Ubícase xunto a errática rúa Valle Inclán e a carón do Museo
do Pobo Galego “que explica o que fumos”.
O home que ideou Cineuropa vislumbra vida
pasaxeira ás Smart Cities. A
arquitectura é o que ocurre cunha obra pasados dez anos, como propuxera
Tusquets. O perenne problema é a “sempre
farragosa normativa”.
O rei vai tódolos
anos a entregar premios a cidades do norte pola súa sostenibilidade. Nunca en
Galicia “¿Qué nos pasou?” “Para vivir mellor destrozamos o país”.A Galicia
favoreceulle que está lonxe e o clima.“Sabemos cales son as paisaxes de culto
pero desde Franco tamén fixemos paisaxes de frustración”;un exemplo disto sería
a entrada dos peregrinos polo Camiño Francés.
Gallego Jorreto,
medio século como profesional, recibiu influencias do estructuralismo,o
pensamento postmoderno e o pálpito da vida da poesía. Obsesiónase pola
metamorfose. “O que cambiou a arquitectura foi o ascensor”di con sorna.
“Continuamente o home muda o xa construido para volver a insuflar vida”. “Santiago irremediablemente cambia; as
chimeneas xa non botan fume”. Se o casco vello se enche de xente de fóra perderá identidade. A Galicia costeira
conforma co norte de Portugal a cidade atlántica, onde hai diálogo entre urbano e rural. 
No hay comentarios:
Publicar un comentario