lunes, 9 de noviembre de 2015

Alicia en galego



30 anos da tradución de Alicia en el país de las maravillas ao galego.

Nexos convida a Teresa Barro (5-11- 2015)

Publicado hoxe en El Faro de Vigo (9-11-2015)



   Con quince anos pasou dos contos á literatura. O seu pai conseguiu os poemas de Curros en follas mecanografiadas. Foi a unha libraría de Cantón Grande e mercou as obras completas de Rosalía. “Namoroume”.  Coñeceu unha lingua fermosa tras ir cada verán á zona de As Pontes. “Como meterse cos nativos”.Foi a estudiar a Madrid e coñeceu a Ramón Piñeiro, “persoeiro singular que nunca renunciou a ser do rural”. Alcumouna “Anxo do galeguismo”· Logo emigrou á cidade do Támesis,onde hoxe reside.  Mirando de reollo para acá. Desde Albión para Galiza.

   En 1983 Luis Mariño, director de Xerais, encomendoulle a Teresa Barro e o seu marido Fernando Pérez Barreiro a tradución da obra de Carroll ó galego.  Era todo un reto. Non era nada doado responder a esos malabarismos lingüísticos, xogos de palabras, bromas… Por exemplo, aparece a canción popular Twinkle, twinkle litle star, que tódolos nenos ingleses aprenden de moi novos; nin en Galicia nin en España hai un exemplo igual. Pero Teresa tivo un soño profético aquela noite.E non é unha licencia poética. Un coello branco viña correndo e berraba “Que tarde se me fai”. Só podía ser unha mensaxe das forzas cómicas.

   Dividiron o traballo. Ela abordou a prosa e Fernando os versos. El tivo máis choio en Al otro lado del espejo.Así foi o seu pasar pola vida,esixente e entregado á experiencia poética. Molesto cos que so seguían a formula,é dicir,os que lle“daban á manivela”.Finou en xaneiro do 2010; nesa primavera contactaron con Teresa os que organizan agora a Exposición de Nova York.

   No limiar afirman que manteñen a “fidelidade creadora”. Carroll, lóxico e matemático,quería que as traducións ó alemán e francés fosen fidedignas. “Traducir é como interpretar unha partitura musical”. Non é transcribir. É unha arte que non se pode facer de maneira mecánica. En moitos países non tiñan algún dos animais dos que se fala e tiveron que buscar outros.

   Alicia pertence a unha boa familia. É educada e expresiva. Afouta. Enfróntase con todos sen fuxir de ninguén. Segue o código da educación. É cortés aínda que lle respondan mal.O prototipo da liberdade e curiosidade.É un clásico á altura de Shakespeare. Incorporouse á psique e ó inconsciente da lingua inglesa, cultura que tende á excentralidade. Exerceu influxos ata en The Beatles.

No hay comentarios:

Publicar un comentario